ไม่แปลกแปลก

พักหลังๆได้เจอะคนเพิ่มขึ้น หลายๆครั้งที่รู้สึกดีกับการที่ได้เจอคนใหม่ๆ มีเรื่องใหม่ๆ ได้เรียนรู้จากเรื่องราวนั้น แต่ก็มีหลายครั้งที่ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น และยังมีหลายๆครั้งในหลายๆครั้ง ที่รู้สึกว่าคนเหล่านั้น มีเรื่องที่เราคิดไม่ถึง หรือคิดว่าคนอื่นเขาไม่ทำกัน แปลกจัง

เพื่อนที่คอยเลียนแบบพฤติกรรมของพระเอกในหนังสือการ์ตูน หัดว่ายน้ำจนตัวผอมภายในช่วงปิดเทอมใหญ่ (rough) เล่นเทควันโดจนได้ไปลงแข่ง(บากิ) ปัจจุบันไปเป็นครู (gto) แล้วยังมารู้ทีหลังว่าเคยชอบสิงห์นักปั่น ก็ไปเห็นจักรยานเสือหมอบคันนึงที่บ้านอีก

เด็กนักเรียนที่ได้แรงบันดาลใจในชีวิต จากเพลงซมซาน เสก โลโซ จนอยากเอามาทำงานออกแบบ (รอดูผลงานด้วยใจจดจ่อ)

วายร้ายสมัยมัธยม ที่กลายเป็นผู้ชายตัวป้อมๆอารมณ์ดี หัวเราะดังๆ

น้องชายตัวอ้วน ดำปี๋ หน้าบึ้ง วางท่าใหญ่ ชอบห้อยตุ๊กตากุ๊กกิ๊กที่มือถือ จริงๆแล้วเป็นคนว้าเหว่ที่สุด

คนที่รู้ว่าอะไรควร ไม่ควร แต่ทำอย่างที่รู้ไม่ได้สักกะอย่าง

ลูกชายมหาเศรษฐีที่เอาดีในการต่อหุ่นยนต์พลาสติก กับเล่นกีต้าร์

อัจฉริยะที่คอยมองแต่แง่มุมลบๆ

ผู้บริหารที่บกพร่องเรื่องการแสดงความรู้สึก

นักดนตรีร็อกฝีมือดีที่หันมาเอาดีทางแต่งเพลงลูกทุ่ง

เพื่อนรักที่คิดว่าสักวันจะฮุบกิจการของพ่อเพื่อน (มันพูดเล่นหรือเปล่า)

คนความรู้น้อยที่ประสบความสำเร็จได้ด้วยจิตใจโอบอ้อมอารี

คนความรู้เยอะที่ประสบความสำเร็จด้วยอำนาจ

คนเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่แต่ตีกรอบแคบๆให้ตัวเอง

คนนิสัยไม่ดีที่มีเพื่อนเยอะ

คนสวยนิสัยดี ที่ขาดความมั่นใจ

คนที่ไม่ได้ทำ แต่ได้

คนพูดจาไม่ดี มีแต่คนเกลียด ที่ดันมาทำดีกับเรา

ถ้าจะให้เอาจริงๆ คนทำตัวแสนธรรมดาก็ยังนับว่าแปลกเลย แปลกที่เป็นคนธรรมดา

นี่ยังไม่นับว่า ภายในความธรรมดานั้น ยังมีบางมุมที่มีเรื่องให้เรารู้สึกแปลกได้อีก

จะมีคนไหนบ้างนะที่ไม่แปลก ทุกคนล้วนมีความคิด การกระทำที่ไม่เหมือนกัน ต่างคนก็มีความเป็นตัวของตัวเอง

ความแปลกเหล่านี้แหละ ที่ทำให้เราจำคนเหล่านั้นได้ซะงั้น แปลกไหม

แล้วอะไรล่ะที่ไม่แปลก แน่ใจได้ไงว่าตัวเราก็ไม่แปลก นั่นสิ

ไม่แปลกสิแปลก