แด่นักเล่าเรื่อง

ฤาว่าเราเกิดมาเพื่อให้มีเรื่อง เพื่อให้เป็นเรืื่อง แล้วมาเล่าเรื่อง

อยากรู้จักคนให้มากกว่านี้ เพราะมันจะได้มีเรื่องมากกว่าเดิม
ทั้งเรื่องของคนอื่นกับตัวเขาเอง เรื่องของคนอื่นกะคนอื่นที่เขาเอามาเล่า
และเรื่องระหว่างเขาและผมเองก็ยังมีอีกหลาย

เรื่องสั้นเรื่องยาว
เรื่องเศร้าเรื่องดี
เรื่องเลวนี่ชอบ
เรื่องคาวๆเรียกความสนใจ
เรื่องน้ำเน่าใครเขาว่าอยู่แต่ในละคร

น้ำตาซึม หน้าบึ้ง อึ้ง ขำ หรือเฉยๆ
ทั้งเป็นสาระหรือไม่เป็น ต่างใครก็สารพัดอารมณ์

เรื่องมากอาจสับสน เรื่องน้อยกลัวเหงา

นึกๆว่าผ่านมาครึ่งชีวิตแล้ว เรื่องมันก็เยอะ แต่จำไม่ได้
นับว่าขาดทุนชีวิตเหมือนกัน เหลืออีกครึ่งนึง ถ้าไม่อยากตายอย่างเสียดาย
อยากจะเก็บเรื่องไว้เยอะๆ อยากฟัง อยากเล่า อยากเขียน
ถึงขี้ลืม แต่ไม่อยากลืม

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่เล่าต่อๆกันมาในหลายวิธี
เพราะเรื่องเล่าจากนักเล่าเรื่อง ทำให้วันๆผมไม่ได้ผ่านไปเปล่าๆ มีรสชาติ
ตั้งใจทำดี มีปัญหาบางที ก็แก้กันไป เอาเรื่องเก่ามาเป็นบทเรียน
แล้วอย่าลืมเก็บเอาไว้เล่าให้เพื่อนๆเอาไปเล่าต่อ

ชีวิตเรามันก็เป็นเรื่องยาวเรื่องหนึ่งที่มีเรื่องเล็กๆหลายเรื่องมาสานต่อกัน เป็นแขนง
บางเรื่องเล็กจิ้มจุด บางเรื่องใหญ่เป็นหลุมโหว่
ก่อนตายอยากมีเรื่องเล็กๆเก็บไว้เยอะๆ เรื่องโน้นเรื่องนี้
ชีวิตมันจะได้เป็นเรื่องเป็นราว

หากใครเขาเอาเราไปเป็นเรื่องเล่า
เขาจะได้ว่ามันมันดี

_______________________________________________
นึกได้หลังดูหนัง Always san-chôme no yûhi (2005)